Insta á Xunta a reverter a “máis que preocupante” situación do mercado laboral galego tras 13 anos de “precariedade , escaso dinamismo, exceso de temporalidade, perda de dereitos e aumento da fenda salarial”

A vicevoceira do Grupo Socialista, Begoña Rodríguez Rumbo, volveulle reclamar hoxe á Xunta que adopte medidas para reverter a “máis que preocupante” situación do mercado laboral galego. Fíxoo a través dunha pregunta na Comisión de Economía do Parlamento, onde evidenciou que as políticas do goberno de Feijoo nos últimos 13 anos afondaron nunha situación caracterizada pola “precariedade, o escaso dinamismo, o exceso de temporalidade, a perda de dereitos e o aumento da fenda salarial”.

Neste contexto, alertou que, para máis, o goberno galego deixou sen executar nos últimos 3 anos máis de 505 millóns de euros para o fomento do emprego. Foron 135 millóns no 2019, 135 tamén no 2020 e 235 o ano pasado. Isto acontece, lamentou Rodríguez Rumbo, “nos peores momentos da pandemia e cando a aposta polo mercado laboral debera ser unha prioridade”.

Trátase dun escenario que, en palabras de Begoña Rodríguez Rumbo, amosa “un total desprezo pola situación límite que están a padecer un número moi importante de persoas no noso país, así como unha falla compromiso e iniciativa co desenvolvemento de Galicia”.

A situación é máis grave tendo en conta a enorme cantidade de fondos que recibiu a Xunta a través de transferencias realizadas polo goberno central e tras a posta en marcha dunha reforma laboral, “en contra da vontade do PP e do BNG”, que supón apostar polo emprego de calidade, reducir a temporalidade ou potenciar a contratación indefinida e o emprego estable, entre outras cuestións.

Na súa intervención, Begoña Rodríguez Rumbo lembrou que a actual situación derívase da gran recesión do ano 2008, cando as receitas da austeridade da dereita amosaron ser prexudiciais para gran parte da sociedade, e tamén da reforma laboral do goberno de Mariano Rajoy.

Porén, incidiu tamén na responsabilidade directa da Xunta de Galicia, que conta coas competencias na materia e os recursos para desenvolvelas e aplicalas, sobre todo nos últimos anos grazas ás transferencias realizadas polo goberno de Pedro Sánchez.

Malia estas capacidades, “a falla de políticas axeitadas e a deficiente execución dos recursos” por parte do goberno galego ocasionaron que Galicia se sitúe á cola do Estado en todos os indicadores en materia de emprego, tal e como amosan os datos oficiais.

Nesta liña, lembrou que, segundo a EPA do cuarto trimestre do ano pasado, a taxa de actividade en Galicia é do 52,9 por cento fronte o 59,14 do conxunto do Estado. Así, cando En España se crearon o 840.000 empregos, “superando a ocupación prepandemia e cun crecemento dun 4,35 por cento”, en Galicia o crecemento foi so dun 0,96 por cen, “a terceira peor evolución de todas as comunidades e cidades autónomas”.

Os datos do paro son igual de “desalentadores” porque, no último trimestre do ano pasado, en Galicia so descendeu nun 5,3 por centro fronte o 16,56 do conxunto do Estado, “máis de tres veces máis que na nosa comunidade. Ademais, segundo as cifras do Ministerio de Traballo, Galicia segue a ter un peor comportamento que o resto do Estado en canto a número de persoas paradas, xa que en febreiro incrementouse en 577, cun 0,4 por cento máis, mentres que no conxunto de España descendeu na mesma porcentaxe.

Ao mesmo tempo, Begoña Rodríguez Rumbo subliñou que “o emprego digno é a primeira condición para poder ter una vida digna”. “Se o emprego non é digno”, afirmou, “todo o demais queda adiado e se non chega para cubrir as necesidades básicas dificilmente dinamiza a economía”.

Ademais alertou sobre as consecuencias que o mal estado do mercado laboral ten para a demografía galega. “É a causa de da sangría da poboación na nosa comunidade, que fai que cada vez sexamos menos, máis  envellecidos e cun risco de despoboamento en moitas zonas do territorio”.

Nesta liña sinalou que dende 2009 perdéronse 100.444 habitantes en Galicia, un 3,6 por cento da poboación. A proxeccións do IGE son aínda peores, xa que para 2035, de seguir así, imos perder un número de habitantes que suporía máis da metade da poboación actual da provincia de Ourense.

Os datos son “moito máis alarmantes” no que se refire aos menores de 40 anos, xa que temos 277.000 persoas menos nesta franxa e 83.400 persoas activas menos. Isto supón unha perda moi importante do potencial mozo que precisa o noso país e, ao mesmo tempo, implica que o investido na súa formación non acaba deixando beneficios en Galicia.